прыдабы́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыдабы́ты прыдабы́тая прыдабы́тае прыдабы́тыя
Р. прыдабы́тага прыдабы́тай
прыдабы́тае		 прыдабы́тага прыдабы́тых
Д. прыдабы́таму прыдабы́тай прыдабы́таму прыдабы́тым
В. прыдабы́ты (неадуш.)
прыдабы́тага (адуш.)		 прыдабы́тую прыдабы́тае прыдабы́тыя (неадуш.)
прыдабы́тых (адуш.)
Т. прыдабы́тым прыдабы́тай
прыдабы́таю		 прыдабы́тым прыдабы́тымі
М. прыдабы́тым прыдабы́тай прыдабы́тым прыдабы́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)