прыгібны́
прыметнік, адносны
| прыгібны́ | прыгібна́я | прыгібно́е | прыгібны́я | |
| прыгібно́га | прыгібно́й прыгібно́е |
прыгібно́га | прыгібны́х | |
| прыгібно́му | прыгібно́й | прыгібно́му | прыгібны́м | |
| прыгібны́ ( прыгібно́га ( |
прыгібну́ю | прыгібно́е | прыгібны́я ( прыгібны́х ( |
|
| прыгібны́м | прыгібно́й прыгібно́ю |
прыгібны́м | прыгібны́мі | |
| прыгібны́м | прыгібно́й | прыгібны́м | прыгібны́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)