прыгрукаце́ць

‘прыехаць, грукочучы’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыгрукачу́ прыгрукаці́м
2-я ас. прыгрукаці́ш прыгрукаціце́
3-я ас. прыгрукаці́ць прыгрукаця́ць
Прошлы час
м. прыгрукаце́ў прыгрукаце́лі
ж. прыгрукаце́ла
н. прыгрукаце́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прыгрукаце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)