прыгразі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыгражу́ прыгро́зім
2-я ас. прыгро́зіш прыгро́зіце
3-я ас. прыгро́зіць прыгро́зяць
Прошлы час
м. прыгразі́ў прыгразі́лі
ж. прыгразі́ла
н. прыгразі́ла
Загадны лад
2-я ас. прыгразі́ прыгразі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыгразі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)