прыго́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыго́р’е | прыго́р’і | |
| прыго́р’я | прыго́р’яў | |
| прыго́р’ю | прыго́р’ям | |
| прыго́р’е | прыго́р’і | |
| прыго́р’ем | прыго́р’ямі | |
| прыго́р’і | прыго́р’ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)