прыго́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прыго́днік | прыго́днікі | |
| прыго́дніка | прыго́днікаў | |
| прыго́дніку | прыго́днікам | |
| прыго́дніка | прыго́днікаў | |
| прыго́днікам | прыго́днікамі | |
| прыго́дніку | прыго́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)