прыгняце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыгняце́нне прыгняце́нні
Р. прыгняце́ння прыгняце́нняў
Д. прыгняце́нню прыгняце́нням
В. прыгняце́нне прыгняце́нні
Т. прыгняце́ннем прыгняце́ннямі
М. прыгняце́нні прыгняце́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)