прыгарэ́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыгары́ць прыгара́ць
Прошлы час
м. прыгарэ́ў прыгарэ́лі
ж. прыгарэ́ла
н. прыгарэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прыгарэ́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)