прыгарцава́ць

‘прыскакаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыгарцу́ю прыгарцу́ем
2-я ас. прыгарцу́еш прыгарцу́еце
3-я ас. прыгарцу́е прыгарцу́юць
Прошлы час
м. прыгарцава́ў прыгарцава́лі
ж. прыгарцава́ла
н. прыгарцава́ла
Загадны лад
2-я ас. прыгарцу́й прыгарцу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыгарцава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)