прыгарну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыгарну́ прыго́рнем
2-я ас. прыго́рнеш прыго́рнеце
3-я ас. прыго́рне прыго́рнуць
Прошлы час
м. прыгарну́ў прыгарну́лі
ж. прыгарну́ла
н. прыгарну́ла
Загадны лад
2-я ас. прыгарні́ прыгарні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыгарну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)