прыга́р

‘пах дыму’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыга́р
Р. прыга́ру
Д. прыга́ру
В. прыга́р
Т. прыга́рам
М. прыга́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)