прыгажу́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прыгажу́н | прыгажуны́ | |
| прыгажуна́ | прыгажуно́ў | |
| прыгажуну́ | прыгажуна́м | |
| прыгажуна́ | прыгажуно́ў | |
| прыгажуно́м | прыгажуна́мі | |
| прыгажуне́ | прыгажуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)