прыгажо́сці
‘прыгожыя мясціны’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| прыгажо́сці | |
| прыгажо́сцей | |
| прыгажо́сцям | |
| прыгажо́сці | |
| прыгажо́сцямі | |
| прыгажо́сцях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)