прыгаво́рны
прыметнік, адносны
| прыгаво́рны | прыгаво́рная | прыгаво́рнае | прыгаво́рныя | |
| прыгаво́рнага | прыгаво́рнай прыгаво́рнае |
прыгаво́рнага | прыгаво́рных | |
| прыгаво́рнаму | прыгаво́рнай | прыгаво́рнаму | прыгаво́рным | |
| прыгаво́рны ( прыгаво́рнага ( |
прыгаво́рную | прыгаво́рнае | прыгаво́рныя ( прыгаво́рных ( |
|
| прыгаво́рным | прыгаво́рнай прыгаво́рнаю |
прыгаво́рным | прыгаво́рнымі | |
| прыгаво́рным | прыгаво́рнай | прыгаво́рным | прыгаво́рных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)