прыві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыўю́ прыўё́м
2-я ас. прыўе́ш прыўяце́
3-я ас. прыўе́ прыўю́ць
Прошлы час
м. прыві́ў прывілі́
ж. прывіла́
н. прывіло́
Загадны лад
2-я ас. прыві́ прыві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)