прывіну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прывіну́ прывінё́м
2-я ас. прывіне́ш прывіняце́
3-я ас. прывіне́ прывіну́ць
Прошлы час
м. прывіну́ў прывіну́лі
ж. прывіну́ла
н. прывіну́ла
Загадны лад
2-я ас. прывіні́ прывіні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прывіну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)