прывы́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прывы́кну прывы́кнем
2-я ас. прывы́кнеш прывы́кнеце
3-я ас. прывы́кне прывы́кнуць
Прошлы час
м. прывы́к прывы́клі
ж. прывы́кла
н. прывы́кла
Загадны лад
2-я ас. прывы́кні прывы́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час прывы́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)