прыва́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прыва́тнік | прыва́тнікі | |
| прыва́тніка | прыва́тнікаў | |
| прыва́тніку | прыва́тнікам | |
| прыва́тніка | прыва́тнікаў | |
| прыва́тнікам | прыва́тнікамі | |
| прыва́тніку | прыва́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)