прывартава́ць

‘падпільнаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыварту́ю прыварту́ем
2-я ас. прыварту́еш прыварту́еце
3-я ас. прыварту́е прыварту́юць
Прошлы час
м. прывартава́ў прывартава́лі
ж. прывартава́ла
н. прывартава́ла
Загадны лад
2-я ас. прыварту́й прыварту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прывартава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)