прыварача́ць

‘прыварожваць, прычароўваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыварача́ю прыварача́ем
2-я ас. прыварача́еш прыварача́еце
3-я ас. прыварача́е прыварача́юць
Прошлы час
м. прыварача́ў прыварача́лі
ж. прыварача́ла
н. прыварача́ла
Загадны лад
2-я ас. прыварача́й прыварача́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыварача́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)