прывадны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прывадны́ прывадна́я прывадно́е прывадны́я
Р. прывадно́га прывадно́й
прывадно́е		 прывадно́га прывадны́х
Д. прывадно́му прывадно́й прывадно́му прывадны́м
В. прывадны́ (неадуш.)
прывадно́га (адуш.)		 прывадну́ю прывадно́е прывадны́я (неадуш.)
прывадны́х (адуш.)
Т. прывадны́м прывадно́й
прывадно́ю		 прывадны́м прывадны́мі
М. прывадны́м прывадно́й прывадны́м прывадны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)