прыбянтэ́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыбянтэ́жу прыбянтэ́жым
2-я ас. прыбянтэ́жыш прыбянтэ́жыце
3-я ас. прыбянтэ́жыць прыбянтэ́жаць
Прошлы час
м. прыбянтэ́жыў прыбянтэ́жылі
ж. прыбянтэ́жыла
н. прыбянтэ́жыла
Дзеепрыслоўе
прош. час прыбянтэ́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)