прыбянтэ́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыбянтэ́жаны прыбянтэ́жаная прыбянтэ́жанае прыбянтэ́жаныя
Р. прыбянтэ́жанага прыбянтэ́жанай
прыбянтэ́жанае		 прыбянтэ́жанага прыбянтэ́жаных
Д. прыбянтэ́жанаму прыбянтэ́жанай прыбянтэ́жанаму прыбянтэ́жаным
В. прыбянтэ́жаны (неадуш.)
прыбянтэ́жанага (адуш.)		 прыбянтэ́жаную прыбянтэ́жанае прыбянтэ́жаныя (неадуш.)
прыбянтэ́жаных (адуш.)
Т. прыбянтэ́жаным прыбянтэ́жанай
прыбянтэ́жанаю		 прыбянтэ́жаным прыбянтэ́жанымі
М. прыбянтэ́жаным прыбянтэ́жанай прыбянтэ́жаным прыбянтэ́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)