прыборабудаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
прыборабудаўні́к | прыборабудаўнікі́ | |
прыборабудаўніка́ | прыборабудаўніко́ў | |
прыборабудаўніку́ | прыборабудаўніка́м | |
прыборабудаўніка́ | прыборабудаўніко́ў | |
прыборабудаўніко́м | прыборабудаўніка́мі | |
прыборабудаўніку́ | прыборабудаўніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)