прыборабудаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прыборабудаўні́к | прыборабудаўнікі́ | |
| прыборабудаўніка́ | прыборабудаўніко́ў | |
| прыборабудаўніку́ | прыборабудаўніка́м | |
| прыборабудаўніка́ | прыборабудаўніко́ў | |
| прыборабудаўніко́м | прыборабудаўніка́мі | |
| прыборабудаўніку́ | прыборабудаўніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)