прыблу́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
прыблу́днік | прыблу́днікі | |
прыблу́дніка | прыблу́днікаў | |
прыблу́дніку | прыблу́днікам | |
прыблу́дніка | прыблу́днікаў | |
прыблу́днікам | прыблу́днікамі | |
прыблу́дніку | прыблу́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)