прыако́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыако́нны прыако́нная прыако́ннае прыако́нныя
Р. прыако́ннага прыако́ннай
прыако́ннае		 прыако́ннага прыако́нных
Д. прыако́ннаму прыако́ннай прыако́ннаму прыако́нным
В. прыако́нны (неадуш.)
прыако́ннага (адуш.)		 прыако́нную прыако́ннае прыако́нныя (неадуш.)
прыако́нных (адуш.)
Т. прыако́нным прыако́ннай
прыако́ннаю		 прыако́нным прыако́ннымі
М. прыако́нным прыако́ннай прыако́нным прыако́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)