прыаздабле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
прыаздабле́нне | |
прыаздабле́ння | |
прыаздабле́нню | |
прыаздабле́нне | |
прыаздабле́ннем | |
прыаздабле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)