прыад’екты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыад’екты́ўны прыад’екты́ўная прыад’екты́ўнае прыад’екты́ўныя
Р. прыад’екты́ўнага прыад’екты́ўнай
прыад’екты́ўнае		 прыад’екты́ўнага прыад’екты́ўных
Д. прыад’екты́ўнаму прыад’екты́ўнай прыад’екты́ўнаму прыад’екты́ўным
В. прыад’екты́ўны (неадуш.)
прыад’екты́ўнага (адуш.)		 прыад’екты́ўную прыад’екты́ўнае прыад’екты́ўныя (неадуш.)
прыад’екты́ўных (адуш.)
Т. прыад’екты́ўным прыад’екты́ўнай
прыад’екты́ўнаю		 прыад’екты́ўным прыад’екты́ўнымі
М. прыад’екты́ўным прыад’екты́ўнай прыад’екты́ўным прыад’екты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)