прыадчы́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыадчы́нены прыадчы́неная прыадчы́ненае прыадчы́неныя
Р. прыадчы́ненага прыадчы́ненай
прыадчы́ненае		 прыадчы́ненага прыадчы́неных
Д. прыадчы́ненаму прыадчы́ненай прыадчы́ненаму прыадчы́неным
В. прыадчы́нены (неадуш.)
прыадчы́ненага (адуш.)		 прыадчы́неную прыадчы́ненае прыадчы́неныя (неадуш.)
прыадчы́неных (адуш.)
Т. прыадчы́неным прыадчы́ненай
прыадчы́ненаю		 прыадчы́неным прыадчы́ненымі
М. прыадчы́неным прыадчы́ненай прыадчы́неным прыадчы́неных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)