прыадстава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыадстаю́ прыадстаё́м
2-я ас. прыадстае́ш прыадстаяце́
3-я ас. прыадстае́ прыадстаю́ць
Прошлы час
м. прыадстава́ў прыадстава́лі
ж. прыадстава́ла
н. прыадстава́ла
Загадны лад
2-я ас. прыадстава́й прыадстава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыадстаючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)