про́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| про́чніца | про́чніцы | |
| про́чніцы | про́чніц | |
| про́чніцы | про́чніцам | |
| про́чніцу | про́чніц | |
| про́чніцай про́чніцаю |
про́чніцамі | |
| про́чніцы | про́чніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)