про́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. про́чніца про́чніцы
Р. про́чніцы про́чніц
Д. про́чніцы про́чніцам
В. про́чніцу про́чніц
Т. про́чніцай
про́чніцаю		 про́чніцамі
М. про́чніцы про́чніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)