проціўго́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
проціўго́н | проціўго́ны | |
проціўго́на | проціўго́наў | |
проціўго́ну | проціўго́нам | |
проціўго́н | проціўго́ны | |
проціўго́нам | проціўго́намі | |
проціўго́не | проціўго́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)