процііпры́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. процііпры́тны процііпры́тная процііпры́тнае процііпры́тныя
Р. процііпры́тнага процііпры́тнай
процііпры́тнае		 процііпры́тнага процііпры́тных
Д. процііпры́тнаму процііпры́тнай процііпры́тнаму процііпры́тным
В. процііпры́тны (неадуш.)
процііпры́тнага (адуш.)		 процііпры́тную процііпры́тнае процііпры́тныя (неадуш.)
процііпры́тных (адуш.)
Т. процііпры́тным процііпры́тнай
процііпры́тнаю		 процііпры́тным процііпры́тнымі
М. процііпры́тным процііпры́тнай процііпры́тным процііпры́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)