процітума́нны
прыметнік, адносны
процітума́нны | процітума́нная | процітума́ннае | процітума́нныя | |
процітума́ннага | процітума́ннай процітума́ннае |
процітума́ннага | процітума́нных | |
процітума́ннаму | процітума́ннай | процітума́ннаму | процітума́нным | |
процітума́нны ( процітума́ннага ( |
процітума́нную | процітума́ннае | процітума́нныя ( процітума́нных ( |
|
процітума́нным | процітума́ннай процітума́ннаю |
процітума́нным | процітума́ннымі | |
процітума́нным | процітума́ннай | процітума́нным | процітума́нных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)