процістаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
процістаўле́нне | процістаўле́нні | |
процістаўле́ння | процістаўле́нняў | |
процістаўле́нню | процістаўле́нням | |
процістаўле́нне | процістаўле́нні | |
процістаўле́ннем | процістаўле́ннямі | |
процістаўле́нні | процістаўле́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)