проціраке́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. проціраке́та проціраке́ты
Р. проціраке́ты проціраке́т
Д. проціраке́це проціраке́там
В. проціраке́ту проціраке́ты
Т. проціраке́тай
проціраке́таю		 проціраке́тамі
М. проціраке́це проціраке́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)