проціпалажэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. проціпалажэ́нне проціпалажэ́нні
Р. проціпалажэ́ння проціпалажэ́нняў
Д. проціпалажэ́нню проціпалажэ́нням
В. проціпалажэ́нне проціпалажэ́нні
Т. проціпалажэ́ннем проціпалажэ́ннямі
М. проціпалажэ́нні проціпалажэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)