проціпаказа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. проціпаказа́нне проціпаказа́нні
Р. проціпаказа́ння проціпаказа́нняў
Д. проціпаказа́нню проціпаказа́нням
В. проціпаказа́нне проціпаказа́нні
Т. проціпаказа́ннем проціпаказа́ннямі
М. проціпаказа́нні проціпаказа́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)