проціло́дачнік
‘самалёт; карабель’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| проціло́дачнік | проціло́дачнікі | |
| проціло́дачніка | проціло́дачнікаў | |
| проціло́дачніку | проціло́дачнікам | |
| проціло́дачнік | проціло́дачнікі | |
| проціло́дачнікам | проціло́дачнікамі | |
| проціло́дачніку | проціло́дачніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)