проціло́дачнік

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. проціло́дачнік проціло́дачнікі
Р. проціло́дачніка проціло́дачнікаў
Д. проціло́дачніку проціло́дачнікам
В. проціло́дачніка проціло́дачнікаў
Т. проціло́дачнікам проціло́дачнікамі
М. проціло́дачніку проціло́дачніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)