процізені́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. процізені́тны процізені́тная процізені́тнае процізені́тныя
Р. процізені́тнага процізені́тнай
процізені́тнае		 процізені́тнага процізені́тных
Д. процізені́тнаму процізені́тнай процізені́тнаму процізені́тным
В. процізені́тны (неадуш.)
процізені́тнага (адуш.)		 процізені́тную процізені́тнае процізені́тныя (неадуш.)
процізені́тных (адуш.)
Т. процізені́тным процізені́тнай
процізені́тнаю		 процізені́тным процізені́тнымі
М. процізені́тным процізені́тнай процізені́тным процізені́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)