процізача́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| процізача́цце | |
| процізача́цця | |
| процізача́ццю | |
| процізача́цце | |
| процізача́ццем | |
| процізача́цці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)