процідзе́яць

‘супрацьстаяць каму-небудзь, чаму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. процідзе́ю процідзе́ем
2-я ас. процідзе́еш процідзе́еце
3-я ас. процідзе́е процідзе́яць
Прошлы час
м. процідзе́яў процідзе́ялі
ж. процідзе́яла
н. процідзе́яла
Загадны лад
2-я ас. процідзе́й процідзе́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час процідзе́ячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)