процідзе́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
процідзе́янне | процідзе́янні | |
процідзе́яння | процідзе́янняў | |
процідзе́янню | процідзе́янням | |
процідзе́янне | процідзе́янні | |
процідзе́яннем | процідзе́яннямі | |
процідзе́янні | процідзе́яннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)