проціатка́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. проціатка́тны проціатка́тная проціатка́тнае проціатка́тныя
Р. проціатка́тнага проціатка́тнай
проціатка́тнае		 проціатка́тнага проціатка́тных
Д. проціатка́тнаму проціатка́тнай проціатка́тнаму проціатка́тным
В. проціатка́тны (неадуш.) проціатка́тную проціатка́тнае проціатка́тныя (неадуш.)
Т. проціатка́тным проціатка́тнай
проціатка́тнаю		 проціатка́тным проціатка́тнымі
М. проціатка́тным проціатка́тнай проціатка́тным проціатка́тных

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)