проціабледзяня́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. проціабледзяня́льнік проціабледзяня́льнікі
Р. проціабледзяня́льніка проціабледзяня́льнікаў
Д. проціабледзяня́льніку проціабледзяня́льнікам
В. проціабледзяня́льнік проціабледзяня́льнікі
Т. проціабледзяня́льнікам проціабледзяня́льнікамі
М. проціабледзяня́льніку проціабледзяня́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)