про́сьбітка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. про́сьбітка про́сьбіткі
Р. про́сьбіткі про́сьбітак
Д. про́сьбітцы про́сьбіткам
В. про́сьбітку про́сьбітак
Т. про́сьбіткай
про́сьбіткаю		 про́сьбіткамі
М. про́сьбітцы про́сьбітках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)