про́сціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. про́сціна про́сціны
Р. про́сціны про́сцін
Д. про́сціне про́сцінам
В. про́сціну про́сціны
Т. про́сцінай
про́сцінаю		 про́сцінамі
М. про́сціне про́сцінах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)