проставуго́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
проставуго́льнік | проставуго́льнікі | |
проставуго́льніка | проставуго́льнікаў | |
проставуго́льніку | проставуго́льнікам | |
проставуго́льнік | проставуго́льнікі | |
проставуго́льнікам | проставуго́льнікамі | |
проставуго́льніку | проставуго́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)