просасе́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| просасе́янне | |
| просасе́яння | |
| просасе́янню | |
| просасе́янне | |
| просасе́яннем | |
| просасе́янні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)